Od grobowca na południowy wschód wśród dzikiej, bujnej roślinności wiedzie alejka. Nosi ona nazwę dzikiej promenady. Następnie przez mostek gotycki dochodzimy do pałacyku wzniesionego w latach dziewięćdziesiątych XVIII w.

Wzdłuż Łachy wiślanej między wysoką ścianą zieleni prześwituje czerwień dawnych murów oporowych. Tak malowniczo wyglądają Schody Serpentynowe oraz kontrastujące z zielenią białe ściany grot.

Na wzgórze pałacowe wiedzie Pasaż Angielski, który swoim charakterem nawiązuje do starożytnych budowli lub wnętrz średniowiecznych fortalicji.

Dom Żółty zwany był też Białym, a dawniej Domkiem Aleksandryjskim, gdyż w czasie wizyty w Instytucie Wychowania Panien mieszkał tutaj car Aleksander II.

W niewielkim oddaleniu od Domku Żółtego znajduje się Kościółek pod wezwaniem Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Wybudowany został w 1803 r. z polecenia Czartoryskich, w kształcie rotundy, z kolumnowym portykiem według projektu P. Ch. Aignera, na wzór Panteonu rzymskiego.